وَاَعِدّوا لَهم مااستطعتم من قوه و من رباط الخیل ، ترهبون به عبدوالله و عدوکُم . «سوره انفال آیه 60» وقتی سرزمین توسط دشمن مورد تعرض وقایع شد، هنگامیکه دشمن خارجی دست تعدی به سوی ملتی دراز کرد در صدد اشغال وظلم وستم در حق مردم آن ملت برآمد، دفاع عاقلانه‌ترین و شرافتمندانه‌ترین کاری است که آن دست می‌یازد. این یک اصل پذیرفته شده انسانی در نزد تمام ملل ونحل است. کسی در زیر سقف این گنبد کبود نیست که ذره‌ای غیرت در وجودش باشد و نسبت به اشغال یا ظلم وتعدی سرزمینش توسط بیگانگان بی‌تفاوت باشد واگر باشد به اعتقاد خردمندان ، از دایرة آدمیت و غیرت بیرون است. دین مقدس اسلام ، دفاع از سرزمینهای اسلامی‌و مظلومانی که مورد ظلم واقع شده‌اند(چه مسلمان و چه غیرمسلمان) را در سرلوحه دستورات خود دارد. خداوند در قرآن کریم ،مرتب به مسلمانان دستوردفاع مبارزه با ظالمین ، مشرکین و کافرین را می‌دهد . اسلام لحظه‌ای خاک سرزمینهای اسلامی‌را زیر چکمه بیگانگان تحمل نمی‌کند .مسلمانانی که از جهاد شانه خالی می‌کنند و در عرصه کارزار شرکت نمی‌کنند، بشدت مورد مذمت قرآن و اولیاء‌اسلام هستند . اساساٌ هیچ مردم وزن غیرتمند و با شرفی (چه مذهبی و غیرمذهبی ) وجود اجنبی را در خانه و کاشانه خود تحمل نمی‌کند.مرگ بسی شیرینتر و زیبنده‌تر برای مسلمان می‌باشدتا وجود اجنبی درخانه خود. سی ویکم شهریور سال 1359 روزی است که صدام عفلقی به تحریک وپشتیبانی آمریکاو شیوخ عرب ، جنگ تمام عیاری را به نظام نو پای جمهوری اسلامی‌تحمیل کرد. او با بی شرمی‌تمام قرارداد الجزایر را برابر دوربین تلویزیونها پاره کرد وگفت: که از نظر ما این قرارداد اعتباری ندارد و با تمام لشکریان خود به ایران حمله کرد.تجاوز نظامی‌عراق به ایران طولانی‌ترین جنگ را بعد از جنگ جهانی دوم بوجود آورد. جنگی که علیرغم همه کمکهای دنیای استکبار، همه امیدهایشان را در نابودی انقلاب اسلامی‌وقلع وقمع حاکمیت انقلابی و سازش ناپذیر نقش برآب کرد. برای همه دنیا واضح و روشن بود که این جنگ هدفی جز براندازی نظام جمهوری اسلامی‌ایران نداشت.همه امید وآرزوی استکبار جهانی در پیروزیهای صدام نهفته بود، تا شاید توسط این ابله بتواند انقلاب و نظام نو پا را به تسلیم وادارد. مثل همیشه لطف وعنایت خداوندی شامل ملت مظلوم ومسلمان ایران شد وتوطئه‌ای که برای براندازی اعتقادات وارزشهای این ملت طراحی شده بود، باعث محکمتر شدن پایه‌های نظام اوو تزلزل در ارکان کفر گردید. ملت مسلمان وشجاع ایران با تأسی به ائمه هدی? و تبعیت از رهبری آگاه ونترس، یکپارچه بپا خاستند و اسلحه بدست گرفتند. ایران در زمانی کوتاه تبدیل به یک پادگان نظامی‌شد وبرابر دشمن دژ مستحکمی‌تشکیل دادند . در مخیله دشمن هم نمی‌گنجید که یم ملت در عرض این مدت کم رزمنده،و جنگجو بشوند.صدام که خوابهای خوش ، تسلط بر خلیج فارس و ژاندارمی‌خاورمیانه را می‌دید،با سیلی،دلیر مردان سپاه اسلام از خواب پرید وخود را در محاصره باتلاق حماقت وخودخواهی یافت. شروع به عجز وناله واستمداد از دیگران نمود.فریاد صلح طلبی‌اش گوش فلک را کر کرد. اما حمله‌های سلحشوران سپاه اسلام در عرصه‌های پیکار،زندگی را بر صدام جهنم کرد. هشت سال کشور مظلوم و توانای ایران در آتش وخون رقصید و جوانانش به همه دنیا حالی کردند که هر دستی به قصد تعدی به سمت این مرز و بوم دراز شود، قطع خواهد شد. هشت سال سراسر نیرو ، مقاومت وحماسه و هشت سالی که بی‌شک در تاریخ این سرزمین بیادماندنیست و نه زرین برگ که خونین‌ترین است. هیچ دستی،هیچ قدرتی وهیچ عاملی قادر نیست این دوران خدایی را از تاریخ این ملت پاک کند.اگر کسی قادر بود آفتاب را از گنبد کبود حذف کند،آنگاه خواهد توانست دوران شهامت ،شجاعت ورشادت دفاع مقدس را از تاریخ این مرز وبوم حذف نماید. در هر جای این کره خاکی،آزاده‌ای نفس می‌کشد ،بدون شک جوانمردیها وشهادت طلبیهای مردان وزنان غیور ایرانی را در سینه زنده نگه خواهد داشت. در دوران دفاع مقدس، معنویات چون اقیانوسی عظیم در میان ملت وخصوصاً جبهه‌ها موج می‌زند و نغمه‌های الهی لحظه‌ای از وزیدن باز نایستادند. هشت سال دفاع مقدس خداوند کریم لحظه‌ای عنایتش را از ملت ایران دریغ نکرد. محبت و برادری را در میان ملت افزوده کرد ورشد وآگاهی وتوان رزمی‌و خودباوری را درمیان ملت موحد ما متبلور ساخت و شکوفایی و بالندگی عرصه صنعت ف سازندگی را بدنبال داشت.
